Wil je weten waar je staat? Wil je weten waar verbetering te behalen is? Wil je trainingszones laten bepalen? Of wil je controleren of je de trainingsdoelen behaald hebt? Kom dan een inspanningstest doen. Een inspanningstest is een perfect middel om de fysieke conditie in kaart te brengen. Het is een mooi uitgangspunt om een trainingsprogramma op te stellen. En bij herhaling van de test zijn de effecten van het trainingsprogramma te controleren. 

Inspanningstesten kunnen op ieder niveau worden aangepast en het kan voor iedereen interessant zijn. Het wordt gebruikt door topsporters, om het programma gericht op topprestaties te monitoren en verbeteren. Maar het wordt ook gebruikt door recreatieve sporters, om beter inzicht te krijgen in de fysieke conditie, om een passend trainingsprogramma te ontwikkelen of om de trainingsvooruitgang te monitoren.

Indien inspanningstesten vaker worden uitgevoerd, is de fysieke vooruitgang te bepalen. Bij een gelijk protocol is goed te vergelijken hoe het lichaam heeft gereageerd op de afgelopen periode van trainen. Deze informatie is belangrijk voor het evalueren en eventueel aanpassen van het trainingsprogramma.

De maximale zuurstofopname (VO₂max) test meet het aerobe vermogen. Het is een nauwkeurige methode om de lactaatdrempel en trainingszones te bepalen. 

Na een intakegesprek worden eerst  de lichaamslengte, het gewicht, de som van huidplooien en het vetpercentage bepaald. Aan de hand van deze informatie wordt een protocol opgesteld. Gestart wordt op een lage belasting, waarna de belasting stap voor stap zal toenemen. De test eindigt als de sporter zijn of haar maximale inspanning bereikt.

Tijdens de VO₂max test wordt door middel van een mondkapje de zuurstofopname gemeten. Daarnaast worden het vermogen, de cadans en de hartslagfrequentie continu gemonitord. Door middel van een prik in de vinger wordt de bloedlactaatconcentratie regelmatig gemeten. 

Naast de maximale VO₂, vermogen, hartslagfrequentie en bloedlactaatwaarde worden de lactaatdrempel en trainingszones bepaald. Trainingszones zijn een belangrijk middel bij het opstellen van een individueel passend trainingsprogramma.

Net als de VO2max test, meet ook de submax test het aerobe vermogen. Hierbij wordt het vermogen en de hartslagfrequentie gemeten en daarmee wordt een schatting van de maximale zuurstofopname gemaakt. 

Na een intakegesprek worden eerst de lichaamslengte, het gewicht, de som van huidplooien en het vetpercentage bepaald.

De test bestaat vervolgens uit zes minuten fietsen op een constante belasting. Het vermogen en de hartslagfrequentie worden continu gemeten. 

Op basis van het vermogen en de hartslag in het laatste gedeelte van de test, wordt een schatting gemaakt van de maximale zuurstofopname. 

De test is in de eerste plaats geschikt voor mensen die geen maximale inspanning willen of kunnen uitvoeren. Daarnaast wordt de test gebruikt om de voortgang van de fysieke conditie op regelmatige basis te monitoren. Door de lage belasting van de test, is deze vaak en makkelijk in het trainingsprogramma in te passen. 

De Wingate test meet het anaerobe vermogen. Het anaerobe vermogen is een belangrijke prestatiebepalende factor in bijvoorbeeld het schaatsen en het baanwielrennen. 

Na een intakegesprek worden eerst  de lichaamslengte, het gewicht, de som van huidplooien en het vetpercentage bepaald. Vervolgens wordt een sprint van 30 seconden uitgevoerd. 

Het piekvermogen en het gemiddelde vermogen worden bepaald. 

Naar aanleiding van een onderzoek dat Nico Hofman, Jac Orie en hun collega's dit jaar publiceerder, kan op basis van het piekvermogen en het gemiddeld vermogen en de vooruitgang hierin de 1500 meter eindtijd op schaatsen voorspeld worden. 

Tijdens een lactaattest worden aan de hand van een lactaatcurve de lactaatdrempel en trainingszones bepaald.

De lactaattest kan op locatie en bij verschillende sporten, zoals hardlopen, fietsen, schaatsen, skeeleren en zwemmen, worden uitgevoerd.

In een stappenprotocol met toenemende belasting worden hartslag en, door een prik in de vinger, de bloedlactaatconcentratie gemeten. Bij toenemende belasting neemt de lactaatproductie toe. Een verhoogde bloedlactaatconcentratie zorgt voor een verzuring van het interne milieu van het lichaam, waardoor een verslechterde spiercontractie optreedt en een gevoel van vermoeidheid ontstaat.

De lactaatdrempel, ook wel omslagpunt genoemd, is het punt waarop de blooedlactaatconcentratie sterk begint te stijgen. Aan de hand van de lactaatdrempel worden trainingszones bepaald.